Σήμερα το πρωί, μέσα στο βαγόνι του προαστιακού, στο δρομολόγιο των 08.25 (από τη Νερατζιώτισσα) και λίγο αφού ο συρμός είχε αφήσει πίσω του τη Δουκίσσης Πλακεντίας, ένας μεσήλικας επιβάτης, ελαφρά ντυμένος και με αραιά μαλλιά, τίναξε το αριστερό του χέρι προσπαθώντας να διώξει κάτι που τον ενοχλούσε πίσω από το αριστερό του αυτί.
Η κίνηση ήταν γρήγορη, επιταχυνόμενη και επιβραδυνόμενη μέχρι να σβήσει.
Το βλέμμα, πέραν μιας ελάχιστης ενόχλησης, πείτε το και εκνευρισμό, δεν άλλαξε δραστικά.
Έτερος επιβάτης, καθήμενος απέναντι και διαγώνια του πρώτου, παρατηρώντας την ανωτέρω κίνηση, απόρησε. Και τότε ξαφνικά άρχισε και ο ίδιος να ανεβοκατεβάζει το αριστερό του πόδι ενοχλημένος, παραπάνω από μία φορά. Η δική του κίνηση είχε κάτι πιο επιτακτικό και μάλιστα παρήγαγε ήχο απότομο και σκληρό καθόσον το πέλμα του ποδιού, μέσα στο βαρύ εργατικό άρβυλο, χτυπούσε το πάτωμα του βαγονιού.
Επηρεασμένος από τη δράση αυτή, ο πρώτος επιβάτης επανέλαβε την κίνηση του χεριού στην περιοχή του αυτιού, με μεγαλύτερο εκνευρισμό, και ξαφνικά στην ενορχήστρωση αυτή πήρε μέρος και μια τρίτη συνεπιβάτιδα-από τη διπλανή τετράδα καθισμάτων-, η οποία άρχιζε να φρουμάζει δυνατά, κουνώντας το κεφάλι δεξιά-αριστερά, και πάνω-κάτω με κοφτές κινήσεις.
Σε ελάχιστο διάστημα ακούστηκαν από πίσω βελάσματα, μουγκανητά και χλιμιντρίσματα.
Μια μύγα είχε παγιδευτεί μέσα στο βαγόνι. Και όλα τα παράθυρα ήταν κλειστά.