Εκείνο το αποσήμερο/

την ώρα που ησύχαζε το χωριό/

και ξεκινούσαν οι πρώτες ψιχάλες/

μιας μεσοκαλόκαιρης μπόρας/

το αγόρι και ο σκύλος του/

άνοιξαν την αυλόπορτα/

και πήραν το μονοπάτι/

-το ήδη νοτισμένο-

για το δάσος αντίκρυ/

στο βουνό/

-θέλαν να μυρίσουν τη βροχή.

Δρόμο πήραν δρόμο αφήσαν/

και προλάβαν στα δέντρα να χωθούν/

πριν τον μεγάλο χαλασμό/

εκεί αρχίσανε να γελούν/

να τρέχουν και να παίζουν/

και όσο δυνάμωνε ο καιρός/

τόσο πιο βαθιά στο δάσος προχωρούσαν/

και στο σκοτάδι/

μέχρι που τα τρόμαξε η αντάρα/

και ψάξαν καταφύγιο/

κάτω από τα πλατιά τα φύλλα/

και τα πυκνά κλαδιά/

Και περιμέναν μουσκεμένοι/

να σωπάσει το κακό.

Όμως δεν κόπαζε/

έγινε κατακλυσμός/

ο σκύλος κουρνιασμένος/

στην αγκαλιά του αγοριού/

τον κοίταξε/

και το αγόρι κοίταξε πέρα/

το μονοπάτι/

να γυρίσουν πίσω/

μα τίποτα δεν υπήρχε πια.

Σηκώθηκαν αλαφιασμένοι/

και πήραν να κατηφοριζουν/

στα τυφλά/

καλπάζαν από ‘δω/

καλπάζαν από ‘κει/

μα μόνο κύκλους κάναν/

σταθήκανε μια στιγμή/

στην αγκαλιά ενός κορμού/

για μιαν ανάσα/

τότε/

-μες την απελπισία-

ακούσαν ένα σφύριγμα/

δυνατό/

κι απόκοσμο.

Κοίταξαν ένα γύρω/

ψυχή/

αφουγκραστήκαν/

νάτο πάλι/

το αγόρι/

σήκωσε τα μάτια του/

αντίκρυ/

το πλατάνι/

κουνούσε τα κλαδιά του/

αφιονισμένα/

και σφύριζε/

σφύριζαν τα κλαδιά/

άνεμος και νερό/

μανιασμένα/

και δείχναν, δείχναν/

ξάφνου/

το σφύριγμα άλλαξε μεριά/

ξεμύτισε ο σκύλος/

πρώτα/

ήρθε και το αγόρι/

κοίταξαν το δεύτερο πλατάνι/

το πρώτο είχε σωπάσει/

πάσχιζαν να καταλάβουν/

σιγά-σιγά/

αφόβητα/

πλησίασαν.

Κι όποτε έφταναν/

σώπαινε το πλατάνι/

κι εκεί κοντά/

κάποιο άλλο σφύριζε/

και τραγουδούσε/

χόρευε.

Κι έτσι/

χωρίς να ξέρουν/

πώς και τι/

από τραγούδι σε τραγούδι/

βρέθηκαν στο ξέφωτο/

και είδανε κάτω/

το χωριό/

έλαμπε/

τ’αγαπημένο.

Γελώντας και/

γαυγίζοντας/

έγνεψαν/

στα πλατάνια/

στοργικά/

και κίνησαν για τον κάμπο/

ανάλαφροι/

νεραϊδοπαρμένοι.

5 Replies to “νεραϊδοπαρμένοι

  1. Τί όμορφο…νομιζεις ότι εισαι κει και τους βλεπεις..μου θυμισες βολτες στην Παλιαχώρα της Αιγινας με τον Carlito..που μου λειπει

Άφησε ένα σχόλιο