Θα ήταν μια απλή φωτογραφία από τς χιλιάδες που έχω τραβήξει στη ζωή μου και τις εκατοντάδες που τύπωσα στο σκοτεινό μου θάλαμο, μέσα σ’εκείνο το αποθηκάκι. Δεκάδες από αυτές από το Βλυχό στην Ύδρα που μεγάλωσα τα καλοκαίρια και αρκετές από αυτή την παραλία κάτω από το σπίτι.

Έχει μάλιστα και το αγαπημένο μου από τότε τύπωμα υψηλού κοντράστ, σκληρή αντίθεση, μόνο άσπρα μαύρα, μόνο θάλασσα, ουρανός και σκιές.

Αλλά μια σκιά στο βάθος με ανάγκασε να παρατηρήσω την μικρή φωτογραφία στο μεγεθυντικό φακό- και ήταν φυσικά αυτή η σκιά κόντρα στον ήλιο που έδυε, που με οδήγησε να σηκώσω το φακό μου προς τα κει:

ο πατέρας μου να ψαρεύει στην αγαπημένη του θέση, το μόνο σημείο στον κόσμο τούτο που τον έκανε ευτυχισμένο.

5 Replies to “η σκιά

Άφησε ένα σχόλιο