Ένας άνθρωπος βαδίζει με σταθερό βήμα, πάνω στη διαχωριστική λωρίδα.
Κρατά έναν καφέ στο αριστερό χέρι, ενώ το δεξί του είναι υψωμένο σε έναν συνεχόμενο “ύστατο” χαιρετισμό- προς τους διερχόμενους αντίθετα οδηγούς.
Τουλάχιστον αυτή την εντύπωση δίνει.
Στην πραγματικότητα χαιρετά κάποιον· μακριά.
Κάποιον που στέκεται απέναντι, ίσως στην πλαγιά ενός βουνού, ή που δρασκελίζει ένα ρέμα σαν παιδί ή περπατά ανάμεσα σε ράγες που αδημονούν για την επόμενη λοκομοτίβα.
Ένα είναι σίγουρο·πως αυτός ο χαιρετισμός του θα τελειώσει όταν από εκεί απέναντι κάποιος- όποιος- σταθεί, υψώσει το κεφάλι και αντιγυρίσει το γενναιόδωρο κυματισμό του μπράτσου στον αγέρα.
Άσε καμιά πληροφορία εδώ. Ποιος είσαι και τι κάνεις; Εγώ μεταφράζω από τα Αρχαια Ελληνικά κάτι αυτή την εποχή
Όλα περνάνε, απλά εγκρίνονται πρώτα 🙂
Μάλλον μ’ έπιασε η μαρμάγκα
Δεν περνάνε σχόλια πάνω από δέκα λέξεις;
Πρωτομπαίνω στην παρέα. Ελπίζω να με κρατήσετε
Είμαι λίγο φλύαρος όμως.
Πολύ ενδιαφέρον το υπερσύντομο διήγημα
και πολύ απαιτητικό, σαν ποίημα,
ενώ έχει ταυτόχρονα τη χάρη μιας ματιάς, μιας φωτογραφίας
(ενσταντανέ, που θα έλεγε και κάποιος άλλος )
Πειστήκατε πως είμαι φλύαρος; Καλώς!
Μια χαρά, καμμιά φλυαρία, καλώς ήρθες!
Γειά σου αλάναρε.
Καλή καλύτερη χρονιά με νεύμα ουσιαστικό με καταφαση και ζωφόρο.. από την απέναντι πλευρά
Υγεία και υπομονή Ελεονώρα… Καλύτερη χρονιά σου εύχομαι κι εγώ
Υψώνω το χέρι μου,σας χαιρετώ κι εύχομαι από καρδιάς Καλή Χρονιά🙏🎉✨
Καλή χρονιά Tess!
Καλή χρονιά
Καλή χρονιά με υγεία!