Δηλαδή μου λες, πως περίμενες στο προαύλιο αρκετά λεπτά αφού χτύπησε το κουδούνι, φορώντας αυτή τη μάσκα που έπνιγε την ανάσα σου αλλά εντάξει όλα μια συνήθεια είναι, και περίμενες λοιπόν, γιατί η “μικρή” σου- έτσι την φώναζες για να την πειράξεις κι αυτή κοκκίνιζε και σού’λεγε “σιγά τι είναι δυο χρόνια διαφορά;”-πάντα καθυστερούσε να […]
Με κοίταξες βουτηγμένη στη λαγνεία. Έβγαλες από την τσέπη το αγαπημένο σου κραγιόν-κάποτε μου είχες πει πως το φορούσες από το σχολείο ακόμα-και χωρίς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω μου, άρχισες να το βάζεις- πάνω από την μάσκα. Οι κινήσεις σου ήταν σταθερές, απαλές και τρυφερές. Το ύφασμα σαγηνευμένο από την υγρή ανάσα […]
Βγήκε λοιπόν, αργά χθες τη νύχτα, στον “αέρα”, το πρώτο ηχητικό στη σελίδα “του ραδιοφώνου”. Μια μικρή δοκιμή ελεύθερα προσβάσιμη για την ώρα (με δυνατότητα εισφοράς). Ένα πολύ παλιό αγαπημένο νεανικό ανάγνωσμα, όταν ακόμα η επιστημονική φαντασία ήταν φαντασία. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1954. Στην Ελλάδα εκδόθηκε το 1961 από τις εκδόσεις Γαλαξίας και κατόπιν το 1978 […]
Τη νύχτα άλλαξε ο άνεμος. Το ένιωσα στον ύπνο μου, με το μαξιλάρι μούσκεμα από τον ιδρώτα και κάτι να με σπρώχνει να πάω να δω τι γίνεται και μέσα· τι είναι αυτός ο θόρυβος, να ελέγξω πλώρα πρύμα αν είναι κάτι, αν έχουμε ξεσύρει, ή αν είναι κάποιος- -που έχω το σουγιά μου; Αλλά […]
Νά’μουνα τριζόνι. Νά’μουνα νύχτα δηλαδή, και καλοκαίρι. Μαζί κι η σιγαλιά που απλώνεται για ν’ακουστεί. Γιατί αυτό σημαίνει νά’σαι τριζόνι·όλα να σ’αφουγκράζονται. Κι εσύ αμέριμνο να τερερίζεις, ώσπου να πάρει να χαράζει.