Με είδες να σιωπώ με σφαλιχτά μάτια λίγο πριν την πρώτη μου μπουκιά και αναρωτήθηκες:
«Προσεύχεσαι;»
Το άκουσα με έκπληξη αλλά λίγες στιγμές μετά-τα μάτια ακόμα σφαλιχτά-έγνεψα με το πηγούνι «ναι». Σα να μειδίασα μαζί.
Και φύγαν απ’το στόμα μου τρεις λέξεις:
«Προσεύχομαι στο Κενό.»
(ΣΙΓΗ)
«Κι απάντηση δεν παίρνω.»,
συμπλήρωσε το στόμα μου.
Και κάπως σα να βούρκωσε η μπουκιά.