Ποτέ δε μαθαίνεις, ποτέ δε θα μάθεις, πάντα εκπλήσεσσαι σα νά’σαι δεκαπέντε χρονών. -τι μουρμουράς γέροντα; παίζουν οι δαίμονες ξανά κ ξανά κ συ περιμένεις , κοιμήσου δε φαίνονται ρε τ’ αστέρια στον ουρανό της Αθήνας, τα ίδια θα λέμε κάθε φορά δε μαθαίνεις ποτέ δε μαθαίνεις, μια παραμύθα όλα, -κοιμήσου ταξίδευες νύχτα στο κατάστρωμα δεν έχω χρόνο, δε θέλω να κοιμάμαι άλλο, έχεις διαβάσει το πλοίο των νεκρών του Τράβεν; Όλα τα λέει μέσα, η τελευταία επιγραφή “όποιος εισέρχεται εδώ αφήνει πίσω όλα του τα βάσανα” κι είναι ήδη “νεκροί”-θάλασσα, μου λείπει, την αγαπάω-τη θάλασσα-την αγαπώ χωρίς συναίρεση, φτηναίνουν οι συναιρέσεις, αποφεύγεις να το πεις μ αυτό το -άω, πες το στα ίσα, όχι άλλα παιχνίδια, πες το στα ίσα, τον υπνόσακό μου τον έδωσα για μαντάρισμα μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια. καμένο ύφασμα μού’πε ο γιατρός-ράφτης, χάζευα το μαγαζί του φορτωμένος το γυλιό μου, μου μιλούσε δεν άκουγα-να βάλουμε μπλε του ναυτικού του λέω και μαζί σκεφτόμουν τέτοιο μαγαζί θά’χε ο παππούς που δε γνώρισα, αυτός που περπατούσε και τρέμανε οι πλάκες και κάπου στο πάγκο πιτσιρικάς ο Φώτης να κόβει με τη ψαλίδα μέτρα ύφασμα και μετά θυμήθηκα τον παππού της θάλασσας -δε μου φεύγει από το μυαλό από τη μέρα που μου ψιθύρισες την ιστορία του εκεί με τα κουλούρια μες στο κρύο και τι είπε τελευταίες λέξεις και θυμήθηκα κάτι άλλες τελευταίες λέξεις αλλά, ουου, τις πήρε ο αφρός και το κύμα εκεί που καθόμουν τυλιγμένος στον τρύπιο τον υπνόσακο και να δεις πόσα καράβια ακόμα και πόσες θάλασσες, ουου, κουράγιο νά’χω να σου λέω κι εσύ υπομονή ν ‘ακούς αλλά όχι δεν είχες, δεν έχεις, ω! τι ώρα είναι να βγήκε ο Αιγόκερως εκεί, φέτος τό’μαθα ας είναι καλά το κινητό και το τσίπουρο, έφυγα κι εγώ, έβγαλα τα πασαλάκια, αν πας και βγάλεις τις πέτρες από μέσα θα φύγει θα πετάξει, θα πάει στη θάλασσα, αν δεν τη θες, θάλασσα, πάρε την εσύ αγέρα να τη βολοδέρνεις, χωρίς έρμα πια κι εγώ μαζί, μπας κι ελαφρύνει η αναπνοή μου, αλλά είναι αργά και οι δαίμονες παίζουν ξανά- -τι μουρμουράς γέροντα, τι μουρμουράς, “σσσ καλό παιδί, καλό παιδί και πολύ γλυκός” -τι μουρμουράς θάλασσα, τι μουρμουράς.
