Σκληρός μαχητής*

Τό βομβαρδιστικό Χουΐτλεϋ ἀπογειώθηκε ἀπό ἕνα μικρό ἀεροδρόμιο τῆς Αγγλίας. Προορισμός του: Ἡ Γαλλία.

Φορτίο του:ἓνας βρεταννός στρατιώτης μέ λεφτά καί κιβώτια γιά τήν ἀντίσταση.

Ἦταν μιά ἐπικίνδυνη ἀποστολή για ὁποιονδήποτε ἀλλά περισσότερο γιά τόν Τόμ Μακόϋ, πού εἶχε ὁρκιστεῖ να μη σκοτωθεῖ στή μάχη.

                                    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Μερικές μέρες μετά, τά πράγματα ἦταν διαφορετικά γιά τόν Τόμ, καθώς περίμενε, στήνοντας ἐνέδρα σ’ἓνα γερμανό στρατιώτη…

<<Καλύτερα νά τοῦ ἐπιτεθῶ>> σκέφτηκε ὁ Τόμ.<<Τώρα!>>

-Ὂχι!!! φώναξε ὁ γερμανός μόλις τόν εἶδε. Ὃμως ἦταν πιά ἀργά, ὁ γερμανός ἒφαγε μιά δυνατή κλωτσιά πού τόν ἒκανε νά πέσει ἐνῶ τό ὃπλο ἒφυγε ἀπ’τό χέρι του.

Ὁ Τόμ σφύριξε συνθηματικά.

Καμμιά άλλη 15αριά βρεταννοί στρατιῶτες ξεπετάχτηκαν ἀπό τούς θάμνους, ὁπλισμένοι σάν ἀστακοί. Κουβαλοῦσαν μαζί τους κι ἓνα κιβώτιο δυναμίτες.

-Ἐντάξει, ψιθύρισε ὁ Τόμ.

Ἡ ὁμάδα ἀργά καί σιωπηλά ἂρχισε νά διασχίζει τό μικρό ποταμάκι πού φτάνει ὡς τούς πρόποδες τοῦ κάστρου.

Ξαφνικά…

-Ποιός εἶναι; Ὁ φρουρός μήν ἀκούγοντας ἀπάντηση σήμανε συναγερμό.

-Βοήθεια! Ἂχχ…

Μιά σφαίρα τόν πετυχαίνει στό κεφάλι. Ἀλλά ὁ συναγερμός εἶχε ἀκουστεῖ. Φωνές καί διαταγές ἀκούγονταν από τό κάστρο. Προβολεῖς ἂναψαν κι ἂρχισαν νά ἐρευνοῦν τήν περιοχή.

-Πέστε κάτω! φώναξε ὁ λοχίας Τόμ. Οἱ στρατιῶτες ὑπάκουσαν. Ἦταν ὣρα γιατί ἐκείνη τη στιγμή ἓνας προβολέας περνοῦσε ἀπό πάνω τους.

-Ἓνας ἐθελοντής γιά νά πᾶμε νά καταστρέψουμε τόν προβολέα, εἶπε ὁ Τόμ.

-Ἐγώ εἶπε ὁ Τζών Στήβενσον.

Ἂρχισαν νά ἒρπουν ἀθόρυβα, άνάμεσα στούς θάμνους. Χωρίς νά τούς ἀντιληφθοῦν οἱ Γερμανοί, φτάσανε στά τείχη τοῦ κάστρου.

-Ποῦ εἶναι τό σχοινί;

-Ἐδῶ.

-Δῶστο μου.

Ὁ Τόμ τό παίρνει καί τό πετάει.

Ὁ γάντζος εἶχε πιαστεῖ σέ μιά πολεμίστρα.

                                    KΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Ὁ Τόμ καί ὁ Τζών ἂρχισαν νά σκαρφαλώνουν. Σέ 2 λεπτά εἶχαν φτάσει στίς ἐπάλξεις. Σέ ἀπόσταση 30 μέτρων βρισκόταν ὁ προβολέας.

-Ἂλλη λύση δέν ὑπάρχει. Θά πετάξω μιά χειροβομβίδα, εἶπε ὁ Τόμ.

-Ἐντάξει, ἀπάντησε ὁ Τζών.

Ὁ Τόμ πέταξε τή χειροβομβίδα καί μιά ἒκρηξη ἀκούστηκε. Ὁ προβολέας εἶχε καταστραφεῖ.

Φωνές, βρισιές καί γρήγορα βήματα ἀκούγονταν. Οἱ Γερμανοί πλησίαζαν

-Γρήγορα ἀπό δῶ.

Μπῆκαν στό ἐσωτερικό τοῦ κάστρου ἀπό μιά πόρτα. Ἂρχισαν νά κατεβαίνουν τά σκαλιά, ὃταν ξαφνικά ἀκούστηκε ἓνας πυροβολισμός καί ὁ Τζών ἒπεσε νεκρός.

Ἀμέσως ἒπειτα Γερμανοί περικύκλωσαν τόν Τόμ, πού πήγε νά πυροβολήσει.

Ἒ! Ὂχι ἀστεῖα, εἶπε ἓνας Γερμανός ἀξιωματικός

                                   ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Οἱ Γερμανοί μετέφεραν τόν Τόμ στό ὑπόγειο τοῦ κάστρου. Ἐκεῖ ὑπῆρχε ἓνα γραφεῖο.

<<Μάλλον θά εἶναι τοῦ διοικητῆ>> σκέφτηκε ὁ Τόμ.

Τόν ἒβαλαν μέσα στό γραφεῖο κι ἒκλεισαν τήν πόρτα.

Ὃταν ὁ Τόμ ἒμεινε μόνος του ἂρχισε νά ἐξετάζει τό γραφεῖο. Μιά βιβλιοθήκη, κάδρα πολλά ἀλλά καί κάτι πού τράβηξε τή  προσοχή του. Στή γωνία ὑπῆρχαν στοιβαγμένα κιβώτια. Πού πάνω τους ἒγραφαν:

ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΥΝΑΜΙΤΗΣ

<<Θά ὑπάρχουν κι ἂλλα κιβώτια. Μιά χειροβομβίδα στά ὑπόγεια τοῦ κάστρου ἲσως τ’ἀνατίναζε ὃλο τό κάστρο…>>

Δέν πρόφτασε νά τελειώσει τή σκέψη του γιατί ἒνας Γερμανός ἀξιωματικός μπῆκε στό γραφεῖο. Εἶχε χαρακτηριστικά σκληροῦ ἂντρα. Ἓνα στόμα σέ σχῆμα σαρκαστικοῦ γέλιου, φαλακρός καί μέ μάτια δολοφόνου.

-Ὣστε αὐτό εἶναι τό κελεπούρι πού πιάσαμε, εἶπε καί γέλασε.

Τό γέλιο του κόπηκε καί ρώτησε τόν Τόμ μέ σκληρό ὓφος:

-Ποῦ εἶναι οἱ ἂλλοι βρεταννοί;

-Τόμ Μακόϋ, λοχίας τοῦ 8ου λόχου.

-Ὣστε δέ μιλᾶς ε! Πολύ καλά…

Χτύπησε ἓνα κουδούνι κι αὐτόματα μπῆκε μέσα ἒνας στρατιῶτης.

-Πάρ’τον αὐτόν στό μπουντρούμι καί νά μή τοῦ δώσετε φαΐ καί νερό γιά 5 μέρες. Πάρ’τον!

-Γιαβόλ.

Ὁ στρατιώτης πῆρε τόν Τόμ κι ἀρχίσαν νά διασχίζουν τό κάστρο. Ὃ Τόμ δέν ἒχασε τήν εὐκαιρία νά παρατηρήσει γύρω του.

Πολλοί στρατιῶτες καί τό κυριότερο ἀποθῆκες πού’γραφαν στίς πόρτες τους:

 ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ

<<Αὐτό ἐπιβεβαιώνει τή γνώμη>> σκέφτηκε.

Φτάσανε στά μπουντρούμια τοῦ κάστρου. Ὁ Γερμανός ἒσπρωξε τόν Τόμ σ’ἓνα ἀπό αὐτά κι ἒκλεισε τήν πόρτα.

Ὑγρασία, ποντίκια, κατσαρίδες, ὑπῆρχαν παντοῦ. Ὁ Τόμ ἀποφάσισε νά κοιμηθεῖ. Ξάπλωσε σ’ἓνα ἀχυρένιο στρῶμα κι ἐκεῖ σύντομα τόν πῆρε ὁ ὓπνος.

                                       ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV

Ἒξω ἀπ’ τό κάστρο, κρυμμένοι στούς θάμνους περίμεναν οἱ βρεταννοί, ἀνήσυχοι.

-Γιατί ἀργοῦν ἂραγε;, εἶπε ἓνας.

-Ἒχω ἓνα κακό προαίσθημα, συμπλήρωσε ἓνας ἂλλος.

-Θά πάω νά δῶ τί γίνεται.

-Ὂχι κάτσε ἐδῶ. Θά περίμενουμε λίγη ὣρα κι ἂν ἀργήσουν πάει νά πεῖ ὃτι τούς πιάσανε.

Ὁ Τόμ ξύπνησε ἀπό κάτι φωνές πού ἂκουσε. Συζητοῦσαν οι φρουροί:

-Τί λές νά τοῦ κάνουν Χάνς;

-Μάλλον θά τόν χρησιμοποιήσουν γιά νά ἐκβιάσουν τούς ὑπόλοιπους Ἂγγλους.

-Λές;

-Αὐτή εἶναι ἡ γνώμη μου.

Ἡ συζήτηση σταμάτησε. Ὁ Τόμ ξέροντας γερμανικά κατάλαβε τί ἒλεγαν. Κατάλαβε ὃτι βρισκόταν σέ ἀπελπιστική θέση. Ἀλλά δέν ἒχασε τή ψυχραιμία του. Ἡ πρώτη του σκέψη του ἦταν νά εἰδοποιήσει τούς συντρόφους του. Ἀλλά πῶς; Βρισκόταν στά ὑπογεια τοῦ κάστρου. Τό παράθυρο τοῦ κελιοῦ του ἦταν πολύ ψηλά. Ἂν μποροῦσε ν’ἀνεβεῖ καί νά σφυρίξει συνθηματικά ἲσως τόν ἂκουγαν.Τό μόνο πού τοῦ ἒμενε ἦταν νά βρεῖ τρόπο νά φτάσει τό παράθυρο, και νά ειδοποιήσει τούς ἂλλους.

                                        ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

Ξαφνικά σκέφτηκε κάτι. Πῆρε τή ζώνη τοῦ παντελονιοῦ του κι ἂρχισε νά χτυπᾶ μέ μανία τά σίδερα τοῦ παραθυριοῦ.

Οἳ Γερμανοί ἂκουσαν τό θόρυβο. Μπῆκαν μέσα στό κελί καάι δύο ἀπ’αὐτούς ἒπιασαν τόν Τόμ ἀπό τά χέρια. Ἓνας ἀξιωματικός τόν πλησίασε κι ἂρχισε νά τόν χαστουκίζει λέγοντας:

-Γουρούνι, Εγγλέζε…

Τά χαστούκια ἦταν τόσο δυνατά πού ὁ Τόμ ἒπεσε λιπόθυμος.

Οἱ Γερμανόι τόν ἂφησαν κι ἒφυγαν.

Ἀλλά τόν θόρυβο τόν εἶχαν ἀκούσει καί οἱ Βρεταννοί.

-Ὁ λοχίας εἶναι στό κελί ἐκεῖνο.

-Πρέπει νά τόν σώσουμε τό γρηγορότερο.

-Ἀκοῦστε ἒχω ἓνα σχέδιο.

-Ποιό;

-Θα χωριστοῦμε σέ δύο ὁμάδες ἡ μία θά πάει ἀπό τήν πίσω μεριά τοῦ κάστρου. Θ’ἀνατινάξει ἓνα τμῆμα τῶν ἐπάλξεων. Οἱ Γερμανοί θά τρέξουν κατά ἐκεῖ καί θ’ἀφήσουν ἀφύλαχτο τό λοχία. Ἒτσι ἡ ἂλλη ὁμάδα θά τόν ἐλευθερώσει.

-Φαίνεται ὡραῖο τό σχέδιό σου.

-Καί φαίνεται καί εἶναι. Πᾶμε τώρα, εἶπε ὁ Ντέϊβιντ.

-Τζόννυ, Τσάρλυ, Στῆβεν, Νίκ μαζί μου. Τζώρτζ, Κάρλυ, Φίτζ, Τζέημς μέ τόν Ρόκυ. Οἱ ἂλλοι μείνετε ἐδῶ. Φύγαμε.

Οἱ δύο ὁμάδες ἂρχισαν νά προχωροῦν ἀθόρυβα. Ἡ ὁμάδα τοῦ Ντέϊβιντ ἐφτασε μέ χίλιους κόπους στό πίσω μέρος τοῦ φρουρίου. Σκοπός τους ἦταν ν’ἀνατινάξουν ἓνα τμῆμα τοῦ φρουρίου.

Ὁ Νίκ καί ὁ Τζόννυ ὃσο μποροῦσαν πιό σιωπηλά τοποθέτησαν τόν δυναμίτη. Ἂρχισαν νά ξετυλίγουν τό σύρμα.

Σέ λίγο ἦταν ὃλοι ἓτοιμοι.

-Τώρα, φώναξε ὁ Ντέϊβιντ.

Μιά ἒκρηξη ἀκούστηκε κι ἓνα μέρος τοῦ τείχους γκρεμίστηκε μέ πάταγο. Ἡ ὁμάδα τοῦ Ρόκυ μόλις εἶδε τήν ἒκρηξη ἂρχισε νά προχωρεῖ πρός τό κάστρο.

Στό μεταξύ ἡ γερμανική φρουρά τοῦ κάστρου εἶχε συγκεντρωθεῖ στό σημεῖο πού ἒγινε ἡ ἒκρηξη. Οἱ Γερμανοί πυροβολοῦσαν στή τύχη. Μιά σφαίρα πέτυχε τόν Στ[βεν στό στῆθος. Τά πυκνά πυρά τῶν Γερμανῶν δέν ἂφησαν τούς βρετανούς νά πάρουν τόν τραυματισμένο Στῆβεν.

Ἡ ὁμάδα τοῦ Ρόκυ εἶχε φτάσει κάτω ἀπ’τό παράθυρο τοῦ κελιοῦ, τοῦ Τόμ. Αὐτός μόλις τούς ἂκουσε (ἀρχισε) να τραγουδᾶ.

-Λοχία, φύγε μακριά γιατί θά ἀνατινάξουμε τόν τοῖχο.

-Ἐντάξει.

Καί πραγματικά μιά ἂλλη μικρότερη ἒκρηξη ἀκούστηκε. Ὁ τοῖχος ἒπεσε ὁ Τόμ πετάχτηκε ἒξω χαρούμενος.

                                    ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

Ἀλλά σέ μιά στιγμή λέει:

-Ἒχω μιά μικρή δουλειά νά κάνω, δῶστε μου τούς δυναμίτες. Ἐσεῖς φύγετε.

Ἀφοῦ τούς πῆρε μπῆκε μέσα στό κάστρο κι ἀφοῦ ἂνοιξε μέ πιστόλι τήν πόρτα τοῦ κελιοῦ του προχώρησε στους διαδρόμους τοῦ κάστρου.

Σταμάτησε σέ μιά πόρτα πού ἒγραφε:

ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ

Τή παραβίασε καί μπῆκε μέσα. Κιβώτια ὑπῆρχαν παντοῦ. Τοποθέτησε τούς δυναμίτες στό δωμάτιο κι ἂρχισε νά ξετυλίγει τό σύρμα. Μόλις ἒβγαινε ἀπό τήν πόρτα βρέθηκε φάτσα μέ Γερμανούς. Οἱ δεύτεροι τόν πυροβόλησαν πρίν προλάβει νά κάνει τίποτα. Χτυπημένος βαριά ἒπεσε στό δάπεδο. Καθώς ἒπεσε ὃμως πίεσε τόν ἐκπυρσοκροτητή καί μιά ἒκρηξη ἀκούστηκε. Τοῖχοι γκρεμίστηκαν μέ πάταγο καί πλάκωσαν τούς Γερμανούς.

Οἱ βρετανοί μόλις τέλειωσε ἡ ἒκρηξη διαπίστωσαν κάτι τό τρομερό γιά τούς Γερμανούς ἀλλά εὐχάριστο γι’αὐτούς.

Τό φρούριο εἶχε γκρεμιστεῖ.

Ὃλοι ἦταν χαρούμενοι.

Ἀλλά ὀ θάνατος τοῦ Τόμ ἒκανε τίς ψυχές τους λυπημένες ἀλλά καί γεμάτες θαυμασμό γιά τόν Τόμ πού θυσιάστηκε γιά τήν πατρίδα του.

                                            ΤΕΛΟΣ

 

*γραμμένο το καλοκαίρι του 1980 ή 1981(άρα 11 ή 12 χρονών). Εύκολα καταλαβαίνει κανείς με τι κόμιξ μεγάλωσα. Το σχέδιο ξεπατικωτούρα τρελή γιατί φυσικά ποτέ δεν έπιανε το χέρι μου